روانشناسی کار
طبق تعریف، روانشناسی کار، رشته اي از روانشناسی کاربردي است که رفتار و فرایندهاي ذهنی آدمی در رابطه با کار را مورد مطالعه قرار می دهد. هدف اصلی روانشناسی کار، مطالعه و کاربرد آن دسته از اصول و یافته هاي علم روانشناسی است که در رابطه بین انسان و کار او اثر می گذارد.
قلمرو روانشناسی کار به دو زمینه مربوط می شود:
1-کار و رفتار آدمی را در ارتباط با آن تحت مطالعه و بررسی قرار میدهد.
2-راي به حداقل رساندن مشکلات انسان در جریان کار، از قوانین و یافته هاي روانشناسی استفاده می کند.
کوشش اصلی روانشناس کار در شش بند خلاصه می شود:
1-هر سازمانی تولیدي یا خدماتی به تولید آن دسته از کالاها و خدمات بپردازد که اولاَ نیازهاي معقول آدمی را تامین کند ثانیاَ، رفاه جسمی و ارزشهاي شخصی و انسانی مردم را نیز مورد توجه قرار می دهد.
2- کارآیی و اثر بخشی فعالیت کارکنان سازمان ها در تولید و توزیع کالاها و خدمات، افزایش یابد.
3- شرایطی فراهم شود تا کارکنان سازمان ها با اعتقاد و علاقه به فعالیت بپردازند.
4- ارزشهاي شخصی و انسانی کارکنان محفوظ بماند و ایمنی کارکنان در زمینه سلامت جسمی و روانی تامین شود.
5- بهداشت روانی کارکنان با تمام ابعاد آن تامین شود و رشد و بالندگی شخصیت آنان همراه با افزایش کارآیی و اثربخشی فعالیتشان، مورد نظر قرار گیرد.
6- مسائل و مشکلات انسانی در محیط کار حل شود و یا به حداقل برسد.
